Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2352 Esas 2021/8573 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2352
Karar No: 2021/8573
Karar Tarihi: 06.12.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2352 Esas 2021/8573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, ihaleye fesat karıştırdığı iddiasıyla 63 gün gözaltında ve tutuklu kalmıştır. Yapılan yargılama sonucunda beraat etmiştir. Davacı, tutuklu kaldığı süre nedeniyle manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Yerel mahkemece davacı lehine belirlenen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun olmadığı gerekçesi ile hüküm bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılamada, manevi tazminatın başlangıç tarihi olarak gözaltı tarihinin değil, tutuklanma tarihinin esas alınması gerektiği belirtilerek hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK m.142, 5320 sayılı Kanun m.8, 1412 sayılı CMUK m.321, m.322.

12. Ceza Dairesi 2020/2352 E. , 2021/8573 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan... Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/145 Esas – 2015/108 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının ihaleye fesat karıştırma suçundan 23.06.2015 – 24.08.2010 tarihleri arasında 63 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 15.08.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 500.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 7.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede; nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunduğu, gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 3.500 TL manevi tazminatın 23.06.2010 tarihli tutuklanma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Davacının manevi tazminat için işletilecek faizin başlangıç tarihi olarak gözaltı tarihini talep etmiş olmasına karşılı tutuklanma tarihinden itibaren faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının faiz başlangıç tarihi olarak gösterilen (2) numaralı paragrafta yer alan ‘’tutuklama‘’ ibaresinin çıkartılarak, yerine ‘’gözaltı’’ ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.