Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/7996 Esas 2021/10746 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7996
Karar No: 2021/10746
Karar Tarihi: 24.03.2021

Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/7996 Esas 2021/10746 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin hakaret ve yaralama suçlarından yargılandığı bir davada, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı vermiş, ceza verilmesine yer olmadığına veya beraatine karar vermiştir. Temyiz sonucunda, sanığın yaralama suçundan mahkumiyeti onanmış ancak hakaret suçundan açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle itiraz yolu açık hale gelmiştir. Sanığın meşru müdafaa sınırları içinde kaldığına ve dolayısıyla beraatine karar verilmesi gerektiğine dair vekilin temyiz iddiaları kabul edilmiştir. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek sanığın TCK'nın 25/1. maddesi gereğince ceza verilmemesi nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak; TCK'nın 25/1. maddesi (haklı müdafaa), CMK'nın 223/2-d maddesi (ceza verilmemesi nedenleri) ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve fıkrası (karar düzeltme) gösterilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2020/7996 E. , 2021/10746 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ceza verilmesine yer olmadığına, beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının niteliğine göre, karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Diğer hükümlerin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
A- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
Sanığın eyleminin, TCK"nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK"nın 223. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak, “5237 Sayılı TCK"nun 25/1.maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA"" ibaresinin çıkarılarak yerine ""5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine"" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.