Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/10321 Esas 2018/199 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10321
Karar No: 2018/199
Karar Tarihi: 22.01.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/10321 Esas 2018/199 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yağma suçundan 5 yıl hapis cezasına ve iftira suçundan 1 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanığın daha önce iftira suçundan mahkum olduğu ve bu hükmün temyiz edildiği belirtilmiştir. Yağma suçundan kurulan hükmün temyiz istemine ilişkin incelenmede, temyiz süresinin tefhimden itibaren başladığı ve sanığın süreyi geçirdiği gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Sanık, şartla tahliye edilmesine rağmen suç işlemiştir ve TCK'nın 53. maddesi infazda gözetilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Yasanın 149/1-a, 35, 53, 58. maddeleri, 267/1-2, 53, 58. maddeleri, 5320 sayılı Yasaya yollama yapılan 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesi olarak belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2014/10321 E. , 2018/199 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : 5237 sayılı Yasanın 149/1-a, 35, 53, 58. maddeleri gereği 5 yıl hapis 5237 sayılı Yasanın 267/1-2, 53, 58. maddeleri gereği 1 Yıl 6 ay hapis

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik iftira suçundan mahkemesince 20.06.2013 tarihindeki ek karar ile hüküm kurulduğu ve kurulan hükmün temyizi üzerine, dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesi"ne gönderilmiş olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.

Sanık ... hakkında katılan/sanık ..."a yönelik yağma suçundan; sanık/katılan ... hakkında katılan ..."a yönelik iftira suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;

Mahkemenin 20.06.2013 günlü kararının sanık ile baro tarafından atanan ve sanığın haberdar olduğu savunmanın yüzüne karşı verildiği, ayrıca gerekçeli kararın 22.07.2013 günü sanığa tebliğ edildiği, bunun üzerine sanığın 23.07.2013 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, ancak temyiz süresinin sanık ve savunmanına yapılan tefhim tarihinden itibaren başladığı, daha sonra kendisine yapılan tebligatın herhangi bir sonuç doğurmayacağı anlaşılmakla, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK.nın 310/1. maddesinde öngörülen tefhimden itibaren bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ... hükmü temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,

Nazilli 1 Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/201 D.İş sayılı dosyasının 02.06.2011 tarihli kararı ile bihakkın tahliye tarihi 21.08.2012 olan sanık ..."ün 08.06.2011 tarihinde şartla tahliyesine karar verildiği anlaşılmakla; Şartla tahliye süresi içerisinde suç işleyen sanık ... hakkında mahkemesine yerinde ihbarda bulunulması; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.