MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatili ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı işveren nezdinde şoför olarak çalıştığını, haftanın yedi günü 06.00-22.00 saatleri arasında çalıştığnı, tüm hafta tatili günlerinde ve genel tatil günlerinde de çalıştığını ileri sürerek ödenmeyen kıdem tazminatı,ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, hafta tatil ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, davacı davalı işveren nezdinde 24.04.2008 tarihinde şoför olarak çalışmaya başladığını ancak iş sözleşmesine haksız surette son verildiğini beyanla işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Dosya kapsamından davacının tır şoförü ya da servis şoförü olarak çalıştığnın tam olarak anlaşılamadığı, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günde iki saat fazla çalışma yaptığının kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davalı işyerinde 08.00-17.00 saatleri arasında çalışıldığı sabit olduğundan, davacının şoför olarak günde ne kadar süre araç kullandığı, araç kullanmadığı zaman içerisinde serbest zamanı olup olmadığı, çalışma koşulları ve görev tanımı değerlendirmesi yapılarak, tanıkların beyanları arasındaki çelişki giderilmek suretiyle ayrıntılı araştırma yapılması gerekmekte iken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.