Hakaret - yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12259 Esas 2021/10741 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12259
Karar No: 2021/10741
Karar Tarihi: 24.03.2021

Hakaret - yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12259 Esas 2021/10741 Karar Sayılı İlamı

Özet:

4. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, ancak bu kararın niteliği ve suç tarihi dikkate alındığında temyiz edilemeyeceği sonucuna varıldığı belirtilmiştir. Sanık hakkında tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, ancak beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesinin yeterli delil olmadığı gerekçesiyle bozulduğu ifade edilmiştir. Kararda, TCK'nın 29. ve 129. maddelerine atıfta bulunularak, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 43/2. maddesi hakkında da açıklama yapılmıştır. Kanun maddelerine ilişkin daha detaylı ve açıklayıcı bilgi verilmemiştir.
4. Ceza Dairesi         2020/12259 E.  ,  2021/10741 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hakaret, yaralama, tehdit
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1- Sanık ... hakkında, hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
    Sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’in TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    2- Sanık ... hakkında tehdit, sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanıkların tüm aşamalarda atılı suçları işlemediklerine ilişkin savunmalarının aksine, katılanların soyut beyanları dışında, sanıkların cezalandırılmasına yeter kuşkuyu aşan kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükümleri kurulması,
    3- Kabule göre de;
    A- Sanık ...’in ... otlattığı sırada, önce katılanların sanık ...’e yönelik hakaret eyleminde bulundukları ve sanık ...’i yaraladıkları; devamında katılan ...’ün diğer sanık ...’a yönelik hakaret ve tehdit eyleminde bulunduğunun kabul edilmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre tehdit suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise aynı Kanun’un 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması,
    B- Sanıkların birlikte tehdit eylemini, katılanlardan yalnızca ...’e yönelik gerçekleştirdiği iddia ve kabul olunmasına karşın; sanıklar hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması,
    Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ... ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.