Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/14900 Esas 2018/193 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık ... yasal temsilcisi vekili tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmedilen cezaların sürelerine göre, sanık ... yasal temsilcisi olan vekilinin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421.maddeleri gereğince REDDİNE,

Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı Adli Emanet Memurluğu’nun 2014/1346 sırasında kayıtlı olan bir adet bıçağın müsaderesi konusunda bir karar verilmemiş ise de, mahkemesinden her zaman bu konuda bir karar alınması, Sanık ..."in adli sicil kaydında bulunan Bakırköy 6. Çocuk Mahkemesi"nin 2011/825 esas, 2012/643 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar için 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca mahkemesine yerinde ihbarda bulunulması olanaklı görülmüştür.

Sim kartının, cep telefonundan bağımsız olarak kullanılamayacak bir eşya niteliğinde olduğu dikkate alındığında, magdurların cep telefonunu alıp sim kartını iade eden sanıklar hakkında etkin pişmanlık koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK"nın 168/1. maddesiyle indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

I-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükmün incelenmesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yeterli ödeme gücü bulunmayan sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden “zorunlu müdafii giderinin” çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.