MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 168/1, 62, 52/2, 53 maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis ve 20 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aracı ile müştekinin yanında durarak gideceği yere götürebileceğini söylediği, müşteki araca bindikten sonra sanığın konuşma esnasında, adak adadığını 1.000 TL adağı olduğunu, yardım etmek için müştekiye tanıdığı muhtaç insanların olup olmadığını sorduğu, müştekinin tanıdığı muhtaç insanların olduğunu söylemesi üzerine, sanığın cebindeki Peru parasını çıkararak paranın 1.000 Euro olduğunu söylediği ve para üstü olan 1.000 TL"nin kendisine verilmesini istediği, sanığa inanan müştekinin 1.000 TL parayı sanığa verdiği, ardından paranın Peru parası olduğunu öğrendiği bu şekilde dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia olunan olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320. sayılı Kanun"un 6723. sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.