Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9536 Esas 2016/11120 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, suç tarihinde, aynı istikamete gittiklerini söyleyerek minibüs bekleyen katılanı aracına aldığı, sohbet esnasında katılana ""1.000 TL parayı fakirlere dağıtacağım sana parayı vereyim sen fakirlere dağıt"" dediği, katılanın kabul etmesi üzerine cebindeki peru parasını çıkarak katılana gösterdiği ve paranın 1.000 TL"den fazla ettiğini söyleyerek para üstünü istediği, katılanın bunun üzerine sanığa 80 TL verdiği, ardından sanığın katılanı araçtan indirerek ben parayı bozdurup sana vereceğim dediği, katılanın paranın getirileceği düşüncesi ile beklediği ancak sanığın gelmediği, bu şekilde dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia olunan olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,
1- 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.