Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4569 Esas 2019/319 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4569
Karar No: 2019/319
Karar Tarihi: 10.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4569 Esas 2019/319 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak iştirak halinde suç işleyen sanıklardan yargılama giderleri eşit olarak alınmıştır ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunlukları yeniden değerlendirilmemiştir. Bu nedenlerle hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. T.C. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının doğrultusunda TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmelidir. Hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine \"Neden oldukları yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinin de payları oranında tahsiline\" cümlesi eklenmiştir. Hüküm detaylı olarak düzeltildikten sonra onanmıştır. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2017/4569 E. , 2019/319 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölümün çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi; ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısımı çıkartılarak yerine "Neden oldukları yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinin de payları oranında tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.