Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3807 Esas 2020/799 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3807
Karar No: 2020/799

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3807 Esas 2020/799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 37. Asliye Ceza Mahkemesi olan bir davanın incelemesini yapmıştır. Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı mahkûm olmuştur. Dosya incelendiği ve yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olduğu, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı ve suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşılmıştır. Ancak, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması ve iddianamede sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması yönünde bir istek bulunmadığı ve 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmediği gözetilmeden tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2019/3807 E. , 2020/799 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER :
Mahkeme :... 37. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) İddianamede sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması yönünde bir istek bulunmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmediği gözetilmeden tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 10/02/2020 tarihinde karar verildi.