13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7731 Karar No: 2019/156 Karar Tarihi: 14.01.2019
Hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/7731 Esas 2019/156 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir sanık hakkında hırsızlık, ibadethanelere zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Savcının temyiz istemi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm temyiz edilmiştir. Bu konuda TCK'nın 142/1-a ,143 maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmiş ancak hesap hatası yapılarak fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve ceza düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise 1412 sayılı CMUK, 5237 sayılı TCK'nın 53, 62/1, 142/1-a, ve 143. maddeleridir.
13. Ceza Dairesi 2018/7731 E. , 2019/156 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, ibadethanelere zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I- O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde; 03.06.2015 tarihinde verilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir aylık yasal süreden sonra 08.07.2015 tarihinde temyiz eden Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi uyarınca REDDİNE , II-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve ibadethanelere zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a ,143 maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezasından TCK"nın 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hesap hatası sonucu 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine sonuç cezanın 2 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası olarak hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında TCK’nın 142/1-a maddesi gereğince kurulan hüküm fıkrasından 2 yıl 4 ay 20 gün sonuç hapis cezasının çıkarılarak yerine 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası olarak yazılması ile diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, IV-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde; Sanığın baştan beri suçlamaları kabul etmediği, tanıkların anlatımları, sanık ...’ün atfı cürüm niteliğindeki beyanları dışında her türlü şüpheden uzak kesin, inandırıcı ve yeterli bir delil elde edilemediği gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.