MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Asıl karar: Mahkumiyet
Ek karar : Temyiz talebinin reddi

Sanık hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda İstanbul Anadolu 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2019 tarihli, 2016/435 esas, 2019/348 karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükmünün istinaf edilmesi üzerine mahkemenin 02.08.2019 tarihli ek kararı ile istinaf isteminin reddine karar verilmesine müteakip sanığın yeni yargı paketi kapsamından faydalanmak istemini içeren talebi üzerine aynı mahkemenin 31.10.2019 tarihli ek kararı ile istemin reddine karar verildiği, bu kararın temyizi üzerine dosyanın Yargıtay’a gönderildiği anlaşılmış ise de;
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 8/1. maddesinin, "Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2’nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 322 nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326 ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1/7/2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklinde düzenlendiği, somut olayda sanık hakkında incelemeye konu 16.04.2019 tarihli asıl karar ile 31.10.2019 tarihli ek kararın daha önce Yargıtay incelemesinden geçmemiş, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra ilk kez verilmiş hüküm olması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla, istinaf talebinin merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesinin temini için İADESİNE,
04.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.