Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/30534 Esas 2015/19709 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, ücret farkı, ikramiye farkı, ilave tediye farkı ile teşvik primi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı vekili kararı süresi içinde temyiz etmiş, mahkemece 05.03.2014 tarihli ek karar ile davalı tarafın temyiz talebinin kesinlik sınırı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Davacı işçi dava tarihinde iş yerinde çalışmakta olup, dava konusu talep toplu iş sözleşmesine dayanmakla, tespitin ileriye dönük sonuç doğurması sebebiyle kesinlik sınırının altında değerlendirilemez. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 18.11.2009 tarihli ve 2009/ 9-531 esas, 2009/ 532 sayılı kararında da belirtildiği gibi, toplu iş sözleşmesinden doğan isteklerde verilen kararın özel bir tespit içermesi sebebiyle kesinlik sınırına bakılmamaktadır. İçerisinde özel bir tespit hükmü olan yorum kararı da barındırması ve davacının işyerinde haleıl çalışmaya devam etmesi karşısında bu tür uyuşmazlıkların temyiz incelemelerinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesinde belirtilen miktar itibariyle kesinlik sınırının gözetilmemesi gerektiğinden davalının temyiz talebinin reddine dair karar telisi hatalı olup, mahkemece verilen 05.03.2014 tarihli EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verilmiştir.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 04.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.