Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/2989 Esas 2018/67 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı İçişleri Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 19/03/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 01/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, olay tarihinde davalının, dava dışı polis memurunu basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığından polis memuruna İçişleri Bakanlığı ... Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonunca 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini ve davacı idarenin zarar gördüğünü belirterek, ödenen tazminat bedelinin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının, çatı katında intihar girişiminde bulunduğu, ihbar üzerine dava dışı polis memurunun olaya müdahalesi sırasında davalıyı kurtarırken boğuşma neticesinde yaralandığı ve İçişleri Bakanlığı ... Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonunun kararı ile polis memuruna nakdi tazminat ödendiği, davalının kendi kusuruyla davacı idarenin zararına sebebiyet verdiği gerekçesiyle davanın kabulüne verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; olay sırasında davacının ablası ile psikolog ..."ün davacıyı ikna için çatıda oldukları, davacının çatıdan sarkıttığı ayağını içeri aldığı sırada bu kişilerin davacıyı çekmeye çalıştıkları, dava dışı polis memurunun da bu sırada olaya dahil olup davacıyı içeri çektiği ve bu kargaşa sırasında yaralandığı anlaşılmakla, yaralama fiilinin davacı tarafından gerçekleştirildiği sabit olmadığından ve bir ceza soruşturması da bulunmadığından, davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmediğinden bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.