Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 116/2, 151/1 ve 62 (3 kez). madddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 2 kez 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ayvacık Asliye Ceza Mahkemesinin 02/11/2010 tarih, 2010/41 Esas ve 2010/254 sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine mala zarar verme suçu yönünden kararın onanmasına, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden bozulmasına ilişkin Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 08/07/2015 tarih, 2015/5080 Esas ve 2015/3349 Karar sayılı ilamını müteakip, sanık hakkındaki iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesine ve sanığın nitelikli hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun"un 142/2-h, 142/1-b, 168/2 ( 2 kez) ve 62 (2 kez). maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis ve 15 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ayvacık Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2016 tarihli ve 2015/317 Esas ve 2016/253 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 14/11/2018 tarih ve 94660652-105-17-139-2018 Kyb sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22/11/2018 tarih ve 2018/93472 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderilmekle incelendi:
MEZKUR İHBARNAMEDE:
Dosya kapsamına göre, bozma kararı öncesi verilen kararda sanığın üzerine atılı hırsızlık suçundan dolayı 5237 sayılı Kanun"un 142/1-b maddesinden cezalandırılmasına karar verildiği, anılan maddedeki 1. fıkranın b bendinin 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 62. maddesi gereğince 18/06/2014 tarihi itibarıyla yürürlükten kaldırıldığından bahisle bozma kararı sonrası verilen kararda, 5237 sayılı Kanun"un 142. maddesinin 1. fıkrasının b bendi ile 2. fıkrasının h bentleri arasında lehe aleyhe hüküm değerlendirilmesi yapılarak karar verilmesi yoluna gidildiği ancak sanığın yalnızca lehe olan hükümden cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde her iki hükümden de ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5237 sayılı TCK"nın 7. maddesinin 2. fıkrasında yer alan "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gereği 18/06/2014 tarihinde kabul edilen 6545 sayılı Yasa"nın 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 26.06.2014 olduğunun anlaşılması karşısında; hükümlü ..."ın nitelikli hırsızlık eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, suç tarihinde yürürlükte olmayan ve hükümlünün aleyhine olan TCK"nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini, hukuka aykırıdır.
Belirtilen gerekçeyle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın düzenlediği ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
Ayvacık Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2016 tarihli ve 2015/317 Esas ve 2016/253 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca Kanun Yararına BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrası (b) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahal mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 09.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.