4. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1121 Karar No: 2021/10711 Karar Tarihi: 24.03.2021
Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/1121 Esas 2021/10711 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyizi üzerine yapılan incelemeye göre, sanıkların kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ancak tehdit suçundan beraat ettikleri ortaya çıktı. Mağdurun sanık hakkındaki tehdit suçlamasıyla ilgili temyiz hakkı olmadığı belirtildi. Ancak sanıkların kasten yaralama eylemleri için TCK'nın 53/1-b maddesi artık uygulanamadığı için hüküm BOZULDU. Ancak bu hatanın düzeltilebilir nitelikte olduğu belirtildiği için diğer hükümlerin Onanmasına karar verildi. Kanun maddesi: 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri, TCK'nın 53/1-b maddesi ve 322. maddesi.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyiz başvurusunun sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ile sanık ... hakkında tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik olduğu anlaşılmakla dosya görüşüldü: 1-Mağdur ..."in sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerini temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı, Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, mağdur ... vekilinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve belgeler ile gerekçe içeriğine göre sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Karacabey 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/339 Esas 2009/280 sayılı ilamına konu TCK madde 106/1.1.cümlede düzenlenen tehdit eyleminin uzlaşma kapsamına alınması sebebiyle bu ilam yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilebileceği belirlenerek yapılan incelemede; Sanıklara yükletilen kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması, Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ... ve ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkralarından “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına” ilişkin kısımların çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.