19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/35286 Karar No: 2020/1205 Karar Tarihi: 11.02.2020
6114 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35286 Esas 2020/1205 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın resmi belgede yalan beyan suçundan 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkum edildiği belirtiliyor. Sanığın daha önce verilen görevsizlik kararının itiraz üzerine kaldırıldığından bahisle usuli kazanılmış hak kabul edildiği ve sanığın kazanılmış hak teşkil edebilecek bir mahkumiyet hükmü olmamasına rağmen hapis cezası aldığı belirtiliyor. Temyiz isteği reddedilen kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak 6114 Sayılı Kanun ve TCK'nin 53. maddesi geçiyor.
19. Ceza Dairesi 2019/35286 E. , 2020/1205 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 6114 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, infaz aşamasında gözetilebileceğinden, sanık hakkında, kazanılmış hak teşkil edebilecek bir mahkumiyet hükmü olmamasına karşın, daha önce verilen görevsizlik kararının itiraz üzerine kaldırıldığından bahisle usuli kazanılmış hak kabul edilerek, sanığın, sonuç cezanın nasıl bir uygulama sonucunda belirlendiği de gösterilmeden, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan verilebilecek ceza olarak belirlenen 2 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.