23. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/5484 Karar No: 2019/3514 Karar Tarihi: 11.09.2018
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5484 Esas 2019/3514 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2016/5484 E. , 2019/3514 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı arsa sahipleri ile davalı yüklenici arasında arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, davalı yüklenicinin sözleşmeden kaynaklanan yükümlülüklerini yerine getirmediğini öne sürerek sözleşme ile kararlaştırılan gecikme tazminatının tahsili ile cezai şarta hak kazandıklarının tespitini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, teslimdeki gecikmenin mücbir sebeplerden kaynakladığını ve teslim tarihinin taraflar arasında imzalanan ek sözleşmeye göre belirlenmesi gerektiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; yüklenicinin sözleşme uyarınca teslimde geciktiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 12.570,00 TL’nin davalı yükleniciden tahsiline karar verilmiştir. Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre taraf vekillerinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2) HMK"nın 297/2 maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Davacı arsa sahipleri tarafından sözleşmede yer alan cezai şarta ilişkin olarak cezai şarta hak kazanıp kazanmadıkları yönünden tespit kararı verilmesi talep edildiği halde bu konuda lehe veya aleyhe bir karar verilmemesi doğru olmamıştır. 3) Mahkemece temyiz eden davalı taraf yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücreti verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün adı geçen davacı ve davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harçların istek halinde temyiz edenlere iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.