MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanığın alacağını ödemeyen mağduru 09.10.2003 ve 19.02.2004 tarihli doktor raporlarında belirtildiği üzere çehrede sabit eser bırakır, 3 gün iş ve güçten kalır şekilde yaraladığı, suç tarihi itibarıyla eylemin yalnızca mülga 765 sayılı Kanun"un 79 ve 308/3-son cümlesinden hareketle TCK"nin 456/2 maddesinde yazılı yaralama suçunu oluşturacağı halde yazılı şekilde aynı kanunun 308/3. maddesiyle mahkumiyet hükmü kurularak ertelenmek suretiyle TCK"nin 456/2. maddesi uyarınca işlem yapılması amacıyla ihbarda bulunarak eylemin bölündüğü, yasal deneme süresi içerisinde yeniden suç işlenmesi üzerine yapılan ihbar üzerine bu kez dosya üzerinde uyarlama yargılaması yapılarak kendiliğinden hak alma suçunun 5237 sayılı Kanunda düzenlenmediğinden bahisle beraat kararı verildiği anlaşılmakla;
Kesinleşen hükümlerde 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren kanunların hükümlü lehine olup olmadığının belirlenmesi için yapılan uyarlama yargılanmasının, 5252 sayılı Kanun"un 9. maddesi kapsamında bulunmayıp Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün ve 2011/3-66 Esas, 2011/96 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5275 sayılı CGTİK"nin 98. maddesinin uygulanması gerektiği ve verilen karar aynı Kanun"un 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğundan temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; mercide yanılma nedeniyle CMK"nin 264. maddesi gözetilerek Cumhuriyet savcısının isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın mahalline İADESİ için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.