7258 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13404 Esas 2021/9844 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/13404
Karar No: 2021/9844
Karar Tarihi: 15.09.2021

7258 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13404 Esas 2021/9844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 7258 sayılı yasaya muhalefet suçundan sanığa hükümlülük vermiştir. Ancak, sanığın temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme istemi 5271 sayılı CMK'nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtay tarafından karara bağlanacaktır. 11.04.2019 tarihli gıyabi kararın usulsüz olarak tebliğ edildiği ve sanığın hükmü yasal sürede temyiz ettiği kabul edilerek, iki ayrı suç oluşturan olaylar nedeniyle kesinleşen cezanın mahsubu gerektiği hatırlatılmıştır. Adli emanetin 2013/5414 sırasında belirli bir karar verilmemesi de dikkate alınarak, hüküm BOZULMUŞTUR. İlgili kanun maddeleri: 7258 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nun 42/1. maddesi, 7201 sayılı Kanun'un 21. maddesi, TCK'nun 43. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2021/13404 E. , 2021/9844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 7258 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 04.11.2019 havale tarihli eski hale getirme dilekçesi üzerine mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine dair karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme istemi 5271 sayılı CMK.nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtay"ca karara bağlanacağından bu konuda verilen ret kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde olup, kaldırılarak yapılan incelemede;
11.04.2019 tarihli gıyabi kararın sanığın mahkemeye en son bildirdiği adres olan ... Mah. ... No: 3 .../ ... adresine tebliğ edilmesi gerekirken ... mah. ... sok. No: 10/ ... adresine yapıldığı anlaşılmakla, 7201 sayılı Kanun"un 21. maddesi uyarınca yapılan tebligat usulsüz olup öğrenme üzerine sanığın hükmü yasal sürede temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 18.12.2018 tarihli bozma ilamlarında da belirtildiği üzere, sanık hakkında 11.10.2013 tarihinde işlediği suça yönelik olarak iddianame düzenleme tarihinin 11.10.2013 olduğu ve hukuki kesinti oluşmadan 11.10.2013 tarihinde işlemiş olduğu ve yargılaması Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesince yapılarak mahkemenin 2019/10 Esas-2019/582 Karar sayılı kararıyla verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılan diğer suça ilişkin olarak TCK.nun 43. maddesi uygulanması ve kesinleşen cezanın mahsubu gerekeceği gözetilmeden, sanığın eylemlerinin iki ayrı suç oluşturduğu kabul edilerek, bozma ilamına aykırı şekilde dosyalar birleştirilmeden iki ayrı hüküm kurmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabule göre ise;
Adli emanetin 2013/5414 sırasında kayıtlı oynanmış kuponlar hakkında bir karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.