Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/56 Esas 2020/3603 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle,başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 11/09/2014 tarihli kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese tebliğ edilmesi, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekirken doğrudan MERNİS adresine tebligat yapılması nedeniyle sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilmekle yapılan incelemede;
1-Sanığın müştekiler ... ve ...’a yönelik kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Sanık hakkında deneme süresinde suç işlemesi nedeniyle erteli cezanın aynen infazına ilişkin kararların 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ve 101. maddeleri uyarınca temyizi olanaklı bulunmayıp itirazı kabil kararlardan olduğu ve CMK"nın 264/1. maddesi uyarınca sanık ...’un yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmasının haklarını ortadan kaldırmayacağının anlaşılması karşısında; 5271 Yasa"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden İADESİNE,
2-Sanığın müşteki ...’a yönelik kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
UYAP’tan yapılan incelemede sanığın karar tarihi olan 11/09/2014 tarihinde cezaevinde olmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Anayasa"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289 maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi ve CMK’nın 230 maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.