Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12722 Esas 2020/7029 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12722
Karar No: 2020/7029
Karar Tarihi: 03.12.2020

Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12722 Esas 2020/7029 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık 2008-2011 yılları arasında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından mahkum oldu. Ancak temyizde sanığın müdafinin nedenleri kabul edilerek, kararın bazı bölümleri bozuldu. İddianamenin eksik olduğu belirtilerek, sanığın ek savunma hakkı tanınmamış ve cezaların eksik tayin edildiği ifade edildi. Ayrıca, kanun maddelerinin yanlış uygulandığı vurgulandı ve karar bozuldu. Kanun maddeleri arasında; TCK'nin 43/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi yer almaktadır. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi tarafından 2015'te iptal edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/12722 E. , 2020/7029 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-... Cumhuriyet Başsavcılığının 28.03.2013 tarihli iddianamesi ile mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, 2008,2009,2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kamu davası açıldığı, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere her bir takvim yılında sahte fatura kullanma ve düzenleme suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her takvim yılı için düzenleme ve kullanma suçlarından ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, temyize konu kararın gerekçesinde sanığın 2008,2009,2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve bu şekilde vergi usul kanununa muhalefet suçunu işlediği kabul edilmesine karşın, hüküm bölümünde sahte fatura düzenlediği ve kullandığı denilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunması ve eksik ceza tayini,
2-iddianamede sevk maddesi olarak TCK"nin 43/1. madddesinin gösterilmediği halde sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK’nin 43. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Hükmün 1 nolu bendinde 3 yıl 4 ay 18 gün hapis cezası yerine 2 yıl 16 ay 18 gün, 3 nolu bendinde 3 yıl 2 ay 15 gün hapis cezası yerine 2 yıl 14 ay 15 gün, 4 nolu bendinde 3 yıl 3 ay 17 gün hapis yerine 2 yıl 15 ay 17 gün hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini,
4-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 03.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.