MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla çalışma, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin işten kendi isteği ile ayrılması için iş şartlarının ağırlaştırıldığını, baskı uygulandığını, 31.01.2012 tarihinde kuruma çıkış bildiriminde bulunulduğunu, iş sözleşmesinin davalı işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 29.02.2012 tarihli görevlendirme yazısı ile Gazi Hastanesinde görevlendirildiğini, 09.04.2012 tarihinden itibaren izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğinden, iş sözleşmesinin 13.04.2012 tarihinden itibaren haklı sebeple sona erdirildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davacının fazla çalışma ücreti alacağı talebini ispatlayamadığından reddine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; ücret bordrolarında değişen sürelerle fazla çalışma saati gösterildiği, bordrolarda davacının imzasının bulunduğu ve bordrolara göre bankaya yapılan ödemelerin ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin kabul edildiği bildirilmiş ise de dosya kapsamında delil olarak ibraz edilen tüm çalışma dönemine ait ücret bordrolarının bir kısmının imzalı bir kısmının imzasız olduğu ve dosyada banka kayıtlarının bulunmadığı görülmektedir. Hal böyle olunca imzasız ve fazla mesai tahakkuku bulunan ücret bordrolarının karşılığının banka kanalı ile ödenip ödenmediği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
Ayrıca bilirkişi raporunda her ne kadar tanıkların beyanlarına göre, haftalık kırkbeş saati aşan çalışması bulunmadığı belirtilmiş ise de; davacı tanıkları, haftada altı gün mesai yapıldığını, onbeş gün gece ve onbeş gün gündüz olmak üzere vardiyalı çalıştıklarını, gündüz vardiyasında; 07:30-16:30 saatleri arasında, gece vardiyasında 23:00-07:30 saatleri arasında çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Davacı tanık beyanlarına göre esas alınan çalışma süresinde bir saat ara dinlenme süresi düşülmek suretiyle gündüz vardiyasında günde sekiz saat çalışma yaptığı, haftada ise üç saat fazla çalışma yaptığı, gece vardiyasında çalıştığı günlerde ise fazla çalışma yapmadığı anlaşılmaktadır.
Belirtilen tüm bu hususlar birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.