Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/14841 Esas 2014/13065 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen hükmün, süresi içinde davacı-karşı davalı vekili, davalı ... AŞ. vekili ve davalı-karşı davacı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-


Davacı vekili, davalılardan belediyenin maliki, diğer davalıların sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu iş makinasının davacının aracına çarparak hasarladığını belirterek, 6.006,20 TL hasar bedelinin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiş, davalı ... da karşı davasında, davacının kusurlu davranışıyla iş makinasının 4 saatten fazla çalışmasını engellediğini öne sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100 TL tazminatın davacı-karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Diğer davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ... Kurumu kusur raporu ve hasar tespitine ilişkin bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile 1.760 TL"nin 440 TL"sinden davalı ..., 880 TL"sinden davalı ..., tamamından poliçe limitiyle sınırlı olarak sigorta şirketi sorumlu tutulmak suretiyle kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline, karşı davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı vekili, davalı ... AŞ. vekili ve davalı-karşı davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı ... AŞ. vekili ve davalı-karşı davacı ... vekilinin temyiz itirazlarına gelince; 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00 TL’na çıkarılmıştır.
Somut olayda, davalı ... AŞ."nin temyize konu etmiş olduğu 1.760,00 TL ile davalı-karşı davacı ... başkanlığının temyize konu etmiş olduğu 880,00 TL her iki davalı yönünden anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... AŞ. vekili ve davalı-karşı davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile hükmün ONANMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... AŞ. vekili ve davalı-karşı davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle reddine, aşağıda yazılı 25,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ... AŞ. ve davalı-karşı davacı ... Başkanlığına geri verilmesine, 30.9.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.