Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/3390 Esas 2019/12540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı “Ticareti Usulüne Aykırı Terk Etme” suçunun takibinin şikayete bağlı suçlardan olup borçlunun 12.05.2005 tarihinde ticareti terk ettiği Ticaret Sicil Müdürlüğünün müzekkere yanıtından anlaşılmakla, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 347. maddesinde düzenlenen “şikâyet hakkı, fiilin öğrenildiği tarihten itibaren üç ay ve her halde fiilin işlendiği tarihten itibaren bir yıl geçmekle düşer” hükmü karşısında şikayetçi vekilinin fiilin işlendiği tarihten itibaren bir yıllık süre geçtikten sonra 12.05.2015 tarihinde şikayette bulunması nedeniyle sanık hakkında şikayet hakkının DÜŞÜRÜLMESİ gerekirken yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, İİK"nın 347. maddesi uyarınca şikayet hakkının DÜŞÜRÜLMESİNE 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.