Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/11384 Esas 2015/19521 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 05.06.2001-13.04.2012 tarihleri arasında davalıya ait eczanede kalfa olarak çalıştığını, 13.04.2012 tarihinde aynı işyerinde çalışan diğer iki arkadaşı ile birlikte maaşlarına zam ve fazla mesai alacaklarını istediklerini, işveren davalının bunu kabul etmemesi üzerine haklı fesih haklarını kullanarak kendi istekleriyle iş sözleşmelerini feshettiklerini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; tanık beyanlarına göre, haftada yedibuçuk saat fazla çalışma yaptığı ayrıca nöbet tutulan günlerde tam zamanlı (24 saat) olarak çalıştığı ve onüç saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararlarına göre, yirmidört saat çalışılan günler yönünden günlük fiili çalışma süresi ondört saat kabul edildiğinden, bunun yedibuçuk saati aşan altıbuçuk saatinin fazla çalışma olduğu anlaşılmaktadır. Bilirkişi raporunda nöbetçi kalınan günlerde onüç saat fazla çalışma yapıldığının kabulü hatalı olup işyerinde denkleştirme uygulaması olduğuna dair bir anlatımda olmadığına göre Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı çerçevesinde ondört saat fiili çalışma süresi kabulüne göre, nöbetçi kalınan günler için günlük altıbuçuk saat fazla çalışma hesaplanması gerekir. Bu konuda bilirkişiden ek rapor aldırılarak nöbetçi kalınan günler için mükerrer olmayacak şekilde fazla mesai ücreti alacağı yeniden hesaplanmalıdır.
3-Ayrıca İl Sağlık Müdürlüğünün eczanenin nöbetçi kaldığı günleri bildirmesi, davacınında o günlerde mutlaka çalıştığını gösteren bir belge değildir. Davacının nöbetçi kalınan günlerde çalışması tanık beyanları ile ispatlandığından hesaplanan tüm fazla mesai ücret alacağından takdiri indirim yapılması gerekirken nöbetçi kalınan günlerin ayrı tutulması isabetsizdir.
4-Belirtilmesi gereken diğer bir hususta; yıllık izin ücreti alacağı hesaplanırken asgari geçim indirimi hariç çıplak brüt ücret üzerinde hesaplama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olup ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.