Sahte fatura düzenleme - sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/420 Esas 2020/7021 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/420
Karar No: 2020/7021
Karar Tarihi: 03.12.2020

Sahte fatura düzenleme - sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/420 Esas 2020/7021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir duruşmada sanığın sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanık müdafinin duruşmalı inceleme istemi reddedilmiştir ve karar duruşmasız incelenerek verilmiştir. Kararda, sahte fatura kullanma ve düzenleme suçlarının ayrı ve bağımsız suçlar olduğu ve her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Ancak kararda, hangi suçtan hüküm kurulduğu belirtilmeden, sanığın eylemlerinin tek suç olarak kabul edilerek eksik ceza tayini yapıldığı ve bu nedenle bozma nedeni yapılmadığı ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın detayında 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği hatırlatılmıştır.

11. Ceza Dairesi 2019/420 E. , 2020/7021 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, koşulları oluşmadığından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 318. maddesi gereğince REDDİNE, karar verilip duruşmasız incelenerek gereği görüşüldü;
“Sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” suçları birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği, her takvim yılından her suç için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ve eylemlerin her takvim yılında zincirleme biçimde işlendiği de gözetilmeden, hangi suçtan hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin sanığın eylemlerin her takvim yılı bakımından tek suç kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde eleştiriler dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, hükümlerin ONANMASINA, 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.