Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından, tamamı yönünden; davalı tarafından ise, vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, babalık davası ile birlikte evlenme vaadiyle kandırıldığı gerekçesiyle manevi tazminat istemiş, mahkemece manevi tazminat istemi yukarıda numarası belirtilen esasa kaydedilmiştir. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununda babalık davasında manevi tazminat düzenlenmemiştir. Ancak davacının manevi tazminata yönelik isteminin genel hükümlere (TBK.md.58) dayalı olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenle davacının davasında 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi uyarınca Aile Mahkemesinin görevli olmadığı, davanın ilgili genel görevli hukuk mahkemesinde görülmesi gerektiği ve durumun bir dava şartı olduğu gözetilerek (HMK. md.114/1-c) davanın görev nedeniyle usulden reddi ve başvuru halinde görevli mahkemeye gönderilmesine karar verilmesi gerekirken (HMK.md.115/2); yazılı şekilde davanın esasına girilerek kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamına göre davalının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.24.01.2013 (Prş.)