Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, trafik-iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “....sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler açısından bakıldığında ise fiili ödemelerin mevcudiyeti halinde, kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine fiili ödeme miktarı ilk peşin değerden düşük ise o takdirde de fiili ödeme miktarının esas alınması gerekmektedir.
Dosya kapsamına göre, hak sahibi eşin evlenmesi nedeniyle gelirinin kesildiği ve düşük olan fiili ödeme miktarı olan 9680,23 TL"nin esas alınması gerekirken, ilk peşin değerin esas alınarak, hak sahiplerine bağlanan gelirlerin ilk peşin değerinin toplam 25.233,23 TL olduğunun gözetilmemesi isabetsizdir.
Öte yandan, ...Sigota AŞ" ne davanın ihbar edildiği ve dahili davalı sıfatı bulunmadığı halde, gerekçeli kararda "" dahili davalı "" olarak gösterilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Gerekçeli karar başlığındaki ""dahili davalı ...Sigorta AŞ"" ibaresinin silinerek, yerine "" İhbar Edilen ...Sigorta AŞ"" ibaresinin yazılmasına ve kararın gerekçesinin bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı .... Tic. Paz. A.Ş."den alınmasına, 30.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.