MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 27/09/2017 tarih ve 2015/660-2017/910 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalılar arasında 03.11.2010 tarihli "Ruhsat ve Hisse Devrine İlişkin İyiniyet Sözleşmesi"nin imzalandığını, bu sözleşmeye göre 31.12.2010 tarihine kadar davacı şirketin doğrudan ortak olduğu veya davacı şirkette %10"dan fazla hissesi bulunan kişilerin ortak olduğu bir şirket kurularak bu şirkete ait hisselerin davalılara devredileceğini, antrepo ruhsatlarının da yeni kurulacak bu şirkete devredileceğini, sözleşme tarihinden itibaren antrepoların kullanımının davalılara bırakıldığını, sözleşme ile sözleşme tarihinden devir tarihine kadar tüm antrepo masraflarının davalılar tarafından davacıya ödeneceğinin kararlaştırıldığını, sözleşme ile davalıların sorumluluğunda bulunan bu ücretlerin ödenmemesi üzerine davalılar hakkında başlatılan icra takibine davalıların haksız olarak itiraz ettiklerini ileri sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, sözleşme ile kararlaştırılan ruhsat devrinin mevzuat gereğince gerçekleştirilemediğini, davacının edimini yerine getiremediğini, antrepoların fiilen tesliminin de söz konusu olmadığını, antrepoların davacı şirketçe işletildiğini, sözleşme ile davacıya verilen senetlerle ilgili açtıkları davalar sonucunda davacının senetleri rızası ile davalıya iade ettiğini, müvekkiline şirket hissesi de devredilmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacı şirketin edimlerini yerine getirmediğini, antrepoların davacı şirketçe işletilmeye devam edildiğini, antrepoların fiilen davalılara teslim edilmesinin de söz konusu olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, antrepoların davalılara fiilen devredildiği idddialarının ispatlanamadığı, antrepoların davacı tarafından işletildiğinin sabit olduğu, ruhsat devirlerinin gerçekleştirilmediği, davacının düzenlediği faturaların davalılar tarafından tahsil edildiğinin ispatlanamadığı, davalılar adına para çektiği iddia edilen kişilerin davalıların yada dava dışı Fes Ltd. Şti"nin çalışanı olmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.