Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/13476 Esas 2014/13002 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu halk otobüsünün hız tümseğinden kontrolsüz ve hızlı geçmesi sonucu araçta yolcu olarak bulunan davacıların yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı almak üzere,her davacı için ayrı ayrı 2.000 TL. maddi, 18.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile davacı ... için maddi tazminat talebini 31.058,00 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalılar vekili, kusur oranını ve talep edilen tazminatı kabul etmediklerini, zorunlu mali sorumluluk sigortacısı tarafından davacılara ödeme yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,davalıya ait aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı tarafından ödenen miktarların mahsubu ile davacı ...‘ın maddi tazminat alacağı yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, 6.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline, davacı ... için 14.495,04 TL. tazminat yönünden konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, 16.562,96 TL. maddi, 9.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece Harçlar Kanunu gereğince davalıdan tahsiline karar verilen miktar üzerinden karar tarihi itibariyle alınması gereken 2.156 TL karar ve ilam harcının davalılardan alınmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde 3.282,84 TL. harcın tahsiline karar verilmiş olması doğru değil bozma nedeni ise de yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 Sayılı HMK.nun Geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi gereğince hükmün düzetilmesi uygun görülmüştür.
SONUÇ; yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün beşinci bendinde yazılı “3.282,84 TL. harcın” ibaresinin çıkarılarak yerine “2.156 TL. karar ve ilam harcının” ibaresinin yazılarak düzeltilmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONAMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 30.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.