MAHKEMESİ :Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ :26/03/2014
NUMARASI :2013/226-2014/177

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davacıların desteği M. S.nun idaresinde bulunan araçla yaptığı kaza sonucu vefat ettiğini, davalı sigorta şirketinin aracın Z. .S.Sigortacısı olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000 TL. maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile Hacer için 3.422 TL. Zehra için 24.421,99 TL. Züleyha için 37.138,69 TL., Hilal için 30.000 TL. M. E. için 30.017,32 TL. olmak üzere 125.000 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davacı desteğinin aracın sürücüsü ve işleteni olduğunu, kazaya kendi kusuru ile neden olduğunu, Z.... Sigortasının üçüncü kişilerin zararlarını karşıladığını, davacının talebinin Zapsamında olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacılar tarafından temyiz edilmiş, Dairemiz tarafından kararın bozulmasına karar verilmiş, davalı vekilinin karar düzeltme istemi üzerine davacı Suna yönünden karar düzeltme talebi kabul edilmiş, diğer davacılar yönünden reddine dair verilen karara uyularak yapılan yargılama sonunda; davacı S.. S.. hakkında davanın reddine dair verilen karar kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, diğer davacılar yönünden Hacer için 3.422 TL. Zehra için 15.542,64 TL. Züleyha için 37.138,69 TL., Hilal için 30.000 TL. M. E.için 30.017,32 TL. maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş hüküm davacılar vekili ve davalı sigorta şirketi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Böyle bir davada destekten yoksun kalma tazminatının belirlenebilmesi için ölenin son gelir durumunun net olarak belirlenmesi gerekir. Davacılar desteğin ticari taksi işletmeciliği yaptığını, gelirinin aylık 3500 TL. ila 4500 TL. arasında olduğunu belirtmişler, buna göre ilgili meslek kuruluşlarından gelir durumu sorulmuş, taksicilerin gelirinin değişiklik gösterdiğinden gelir belirtilmemiş, Bağ-Kur tarafından gönderilen yazıda desteğin adına kayıtlı ticari taksi plakasının bulunduğu belirtilmiş, hükme esas alınan aktüerya uzmanı bilirkişi raporunda, sosyal ve ekonomik durum araştırması raporunda desteğin aylık gelirinin 5.000 TL. olduğu tespit edildiğinden, desteğin net asgari ücret tutarının 9.93 katı gelirinin bulunduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de ölenin geliri net olarak belirlenmemiştir. Açıklanan bu nedenlerle davacılar desteğinin taksici olarak çalıştığı belirtildiğine göre desteğin ticari taksi plakasından elde ettiği gelir değil, bedeni çalışması karşılığı olarak taksicilikten kazandığı gelirin daha net kriterler ile ortaya konulması gerekmektedir. Öncelikle davacılara bu konuda ispat imkanı verilmesi ve ölenin yaptığı işe göre varsa resmi kayıtlarının getirilmesi, bu konu ile ilgili kuruluşlara yazı yazılarak muhtemel gelirin tespit edilerek bu miktara göre tazminatın belirlenmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ve davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, davacılar vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı sigorta şirketine geri verilmesine 30.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.