Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/185 Esas 2015/264 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hırsızlığa teşebbüs eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Sanık hakkında hüküm fıkrasında, lehe olduğu kabul edilen 765 sayılı TCK"nın 522. maddesinin uygulanması sırasında tayin olunan cezadan 2/3 yerine 3/4 oranında indirim yapıldığı belirtilmiş ise de; gerekçe içeriğinde yapılan indirim oranının 2/3 olduğunun belirtilmesi ve sonuç cezanın doğru gösterilmesi karşısında; anılan hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiği,
Olay tarihinde gece vakti yaşının küçüklüğü nedeniyle evrakı ayrılan ... ve açık kimlik bilgileri tespit edilemediğinden evrakı ayrılan ... isimli şahısla birlikte mağdura ait işyerinin sağlam ve muhkem nitelikte olan demir korkuluklarının bir kaç tanesini alet kullanmak suretiyle koparıp giriş kapı camını kırarak içeriden hırsızlık yapmaya çalışırken yakalanan sanığın eyleminin, 765 sayılı TCK"nın 493/1- son, 61, 522 (çalınmak istenen eşyalar ve paranın suç tarihindeki toplam değerlerinin hafif değerde oldukları gözetilerek) ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 maddelerine uyan hırsızlık suçu yanında mağdurun şikayetçi olmadığı da gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 116/1-4, 119/1-c maddelerinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu ve bu suç yönünden de hüküm kurulmak suretiyle lehe yasa değerlendirilmesi yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, yine lehe yasanın tespiti sırasında 5237 sayılı TCK ile yapılan uygulamada 35/2. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak sanık hakkında fazla ceza belirlenmesi, 765 sayılı Yasa uyarınca yapılan uygulamanın açıkça sanık lehine olması ve karşı temyiz bulunmaması sebebiyle bozma nedeni yapılamayacağı,
Eylemin eleştiri dışında doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, eleştiri dışında TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE, HÜKMÜN ONANMASINA, 21/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.