Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5253 Esas 2018/143 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5253
Karar No: 2018/143
Karar Tarihi: 18.01.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5253 Esas 2018/143 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza kararına yapılan temyiz başvurusunda, TCK'nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için dikkate alınmamıştır. Hükümde suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınması yasalara aykırı olduğu için hüküm bozulmuştur. Kararda, CMK ve Yasanın ilgili maddeleri açıklanmıştır. 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “müdafii ücreti 290,00.-TL\"nin sanık ...’den tahsili ile hazineye irat kaydına” yazılı kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53. maddesi ve zorunlu savunma ücretinin alınması ile ilgili CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa'nın 13. maddesi ve 8. maddesi belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2015/5253 E. , 2018/143 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

TCK"nın 53.maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanık ..."den alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “müdafii ücreti 290,00.-TL"nin sanık ...’den tahsili ile hazineye irat kaydına” yazılı kısmının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,18.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.