MAHKEMESİ : Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davası hakkında ilk derece mahkemesinden verilen davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik hükme karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulması sonucunda Adana BAM 9. Hukuk Dairesi tarafından verilen taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı şirketin davalı bankanın müşterisi olup, davalı bankadan 29/03/2011 tarihli sözleşme ile 5.000.000,00 TL taksitli ticari kredi kullandığını, davacı şirketin ticari faaliyetleri nedeniyle davalı bankadan teminat mektubu istediğini, davalı bankanın sorun çıkarması üzerine başka bir bankaya müracaatta bulunulduğunu, yaşanan sorunlar sebebiyle davalı banka ile çalışmama kararı alınarak çekilen taksitli ticari kredi borcunun tamamını ödeme ve kapatma kararı alındığını, yeni çalışmaya başlanılan ... A.Ş."nin bu borcu kapatma işini üstlendiğini, ... A.Ş. tarafından ödenerek borcun kapatıldığını ancak davalı bankanın noter aracılığıyla 209.721.75,00 TL daha bakiye faiz borcu çıkardığının bildirildiğini, çıkarılan borcun 29/03/2011 tarihli imzalanan kredi sözleşmesine ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek, davacının davalı bankanın 29/03/2011 tarihli kredi sözleşmesinden kaynaklanan borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile davalı banka arasında 29/03/2011 tarihli ve 5.000.000,00 TL kredi limitli genel kredi sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşmeye istinaden davacı şirkete krediler kullandırıldığını, en son olarak davacı şirkete davalı banka tarafından 05/08/2013 tarihinde 4.000.000,00 TL tutarında, 05/02/2019 vade tarihli, taksitli tarım kredisi kullandırıldığını, davacı şirketin borcun taksitlerini bir süre ödedikten sonra bakiye borcun tamamını dava dışı ... A.Ş. vasıtasıyla vadesinden önce ödemeyi talep ettiğini, bunun üzerine davalı bankanın 04/07/2014 tarihli yazısı ile dava dışı ... A.Ş. ... Şubesi"ne erken borç kapatma tutarını bildirdiğini, 209.721,75 TL faiz borcu bulunduğunun davacıya da ihtar edildiğini, genel kredi sözleşmesinin 38. maddesi gereğince kredinin bakiye borcunun vadesinden önce kapatılmak istendiğinde bu hususun kabul edilmemesinin bankanın yetkisinde olduğunu, kredi borcunun vadesinden önce kapatılmasının ancak ödeme vadesinde işlemiş faiz içeren taksit ödendikten sonra kalan ana para ile birlikte bankanın belirleyeceği erken kapatma ücretinin de ödenmesi ile mümkün olacağını kabul ve taahhüt ettiğini, ayrıca sözleşmenin aynı maddesinin g bendi gereğince ödeme tarihinin gecikmesi durumunda kapama bakiyesinin değişeceğini güncel tutar ile ilgili bankalarından teyit alınabileceğinin açıkça belirtildiğini belirtilerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,bankaların mevzuat hükümleri uyarınca reeskont kaynaklı krediler dışındaki kredilere uygulanacak faiz oranları ile faiz dışında sağlanacak diğer menfaatlerin ve tahsil olunacak masrafların niteliklerini ve sınırlarını serbestçe belirlemesinin mümkün olduğu, mevzuat hükümleri ve Yargıtay içtihatları ile taraflar arasındaki sözleşmedeki hüküm dikkate alındığında kredinin erken kapatılması halinde davalı bankanın fahiş olmamak ve emsal banka uygulamaları da dikkate almak suretiyle erken kapama ücreti alabileceği, emsal banka uygulamaları gözetildiğinde %2 erken kapama ücretinin oran alınmasının uygun olacağı, davacının borcundan yapılan ödemenin düşülerek kalan borcunun 83.986,00 TL olduğu, buna rağmen davalı banka tarafından 209.720,75 TL talep edildiği gözetildiğinde davacı şirketin 125.734,75 TL kısım yönünden borçlu olmadığı gerekçesiyle menfi tespit davasının kısmen kabul kısmen reddi ile davacının davalı ... A.Ş. Mersin Şubesine 29/03/2011 tarihli kredi sözleşmesinden kaynaklı olarak 125.734,75 TL borçtan dolayı borçlu olmadığının tespitine, davacının fazlaya ilişkin 83.986,00 TL borç yönünden talebinin reddine karar verilmiş, bu hükme karşı taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesinin 2018/36 esas ve 2018/54 karar sayılı ve 19/01/2018 tarihli kararı ile; ilk derece mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harçlarının temyiz eden taraflardan alınmasına, 10.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.