MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- ... Vergi Dairesi Başkanlığının mütalaası ve ekindeki vergi suçu raporuna uygun olarak; sanık ..."ın şirket yetkilisi olduğu 05.09.2005-08.08.2007 tarihleri arasında, şirket hisselerini 08.08.2007 tarihinde devralan sanık ..."nin ise devir tarihi olan 08.08.2007 tarihinden sonra sahte faturalar düzenlediklerinden bahisle "2005, 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçundan kamu davası açılmış olmasına, her bir takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçlarının birbirinden bağımsız ve ayrı kendi içerisinde teselsül eden suçlar olduğu gözetilmeden hangi yıldan hüküm kurulduğu anlaşılamayacak biçimde sanıklar hakkında tek suçtan ceza tayini suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması;
2- İddianamede yer almamasına rağmen sanıklara ek savunma hakkı tanınmaksızın TCK 43.maddesinin tatbiki suretiyle savunma hakkının kısıtlanmış olması yasaya aykırı;
3- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.