9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3939 Karar No: 2020/1701 Karar Tarihi: 21.10.2020
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3939 Esas 2020/1701 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir görevli tarafından görevi kötüye kullanma suçu işlendiğine karar verdi. Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihi, müşteki ve tanık beyanları göz önüne alınarak düzeltildi. Sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği belirtildi. Yargılama sonunda suçun sübutu kabul edildi ve ceza azaltıcı sebebin niteliği takdir edildi. Temyiz itirazlarının reddedilmesiyle hüküm ONAYLANDI. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 257/1, 62/1 ve 53. maddeleri belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan bahsedilmiştir.
9. Ceza Dairesi 2020/3939 E. , 2020/1701 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Görevi kötüye kullanma Hüküm : TCK"nın 257/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, müşteki ve tanık beyanları göz önüne alınarak, suça konu tahsilatın 2009 yılında yapıldığı göz önüne alındığında suç tarihinin 01/01/2009 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.