....

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 18/05/2010 tarihinden 04/11/2013 tarihine kadar davalının Bakırköy bölgesinde bulunan birçok şubesinde aralıksız olarak çalıştığını, müvekkilinin davalı şirketteki sorumluluğu kasiyerlik iken çalıştığı süre boyunca kasa işleri dışında şubenin temizliği, reyonların düzenlenmesi gibi işlerin görülmesinde kullanılarak istifaya zorlandığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, 18/05/2010 tarihinde çalışmaya başlayan davacının 04/11/2013 tarihinde işverene sunduğu el yazılı dilekçesi ile özel sebeplerden dolayı işyerinden ayrıldığını belirttiğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, genel tatillerde çalışılması halinde karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk karar davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 28/03/2016 tarihli 2014/36694 E. 2016/7590 K. sayılı ilamı ile özetle;
"... iş sözleşmesinde fazla çalışmaların aylık ücret içinde olduğu öngörülmüş olmakla birlikte davacının ücretinin asgari ücret seviyesinde olması nedeniyle iş sözleşmesindeki hükme uygun bir ödemeden sözedilemez. Her ne kadar mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işverence sunulan puantajlara göre davacının yılda 270 saatten fazla çalışmasının bulunmadığı tespiti yapılmış ise de, ücretin asgari ücret seviyesinde olması nedeniyle 270 saatlik kısmının ücretin içinde ödendiği şeklindeki tespit hatalıdır.
Diğer yandan bir kısım ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuku bulunduğu da görülmektedir. Mahkemece yapılacak iş işverence sunulan puantaj kayıtlarına göre davacının varsa fazla mesai çalışma süresini belirlemek, fazla çalışma çıkıyorsa bordrolarda buna uygun tahakkuk yapılıp yapılmadığını tespit ederek varsa bakiyesini hüküm altına almaktan ibarettir. Eksik inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararı sonrası mahkemece bozma ilamına uyularak davanın reddine hükmedilmiştir.

D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma süresinin hesabı konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece bozma ilamı sonrasında aldırılan 05/09/2016 tarihli bilirkişi raporuna göre isteğin reddine karar verilmiş ise de, varılan sonuç yasal mevzuat ve dosya kapsamı ile uyuşmamaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda puantaj kayıtları değerlendirilirken aynen "...davacının kimi hafta 45 saatten az, kimi hafta fazla çalıştığı, aylık toplam çalışma süresinin yasal sınırları aşmadığı görülmekle, emsal Yargıtay kararlarından hareketle, örtülü denkleştirme olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Diğer yandan, ibraz olunan ücret bordrolarının "Fazla Çalışma Toplamı" bölümündeki tahakkukların genel tatil ödemelerine dair olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, dosyaya mübrez puantaj kayıtlarından davacının fazla mesai yaptığına dair somut bir tespit yapılamadığından hesaplama yapılmayacaktır." tespitine yer verilmiştir.
Fazla mesai kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır.
Buna göre bilirkişiden davacının haftalık çalışma süresini gösteren denetime elverişli rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile isteğin reddine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 15/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.



....