Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/13509 Esas 2013/1587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :02.04.2012
NUMARASI :Esas no:2011/218 Karar no:2012/345

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-davalı (kadın) tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan delillerden, davacı-davalı kadının eşinin annesine hakaret ettiği, ailesinin eşini tehdit etmelerine tepkisiz kaldığı; buna karşılık davalı-davacı kocanın da ailesinin evlilik birliğine olan haksız müdahalesine ses çıkarmadığı ve eşini istemediğini söyleyerek onu baba evinde bıraktığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre; evlilik birliği her iki tarafın kusuruyla temelinden sarsılmıştır. Bu sonucun gerçekleşmesinde, taraflardan birinin kusurunun diğerinden ağır olduğu söylenemez. Taraflar eşit kusurludur. Bu durumda; davacı-davalı kadının davası bakımından, Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi koşulları oluştuğundan; boşanmaya davacı-davalı kadının davası da kabul edilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken; geçerli olmayan gerekçeyle reddi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre ise yeniden karar verilmesi gerekli hale gelen davalı-davacı kocanın boşanma davası ve fer"ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.01.2013 (Çrş.)