Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7112 Esas 2019/5599 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7112
Karar No: 2019/5599
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7112 Esas 2019/5599 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, basit yaralama suçundan 1.320 TL para cezasına çarptırılmış ve hükmün açıklanması geri bırakılmış. Ancak Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma isteğinde bulunarak kararın Yargıtay nezdinde incelenmesini talep etmiştir. Yargıtay Ceza Dairesi, sanığın suçunun şikayete bağlı olması ve mağdurun şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle hükmün kesinleşmemiş olması gerektiğini belirtmiş ve kararın kanun yararına bozulmasına hükmetmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır:
- Türk Ceza Kanunu (5237) maddeleri: 86/2, 29, 62/1, 52/2, 73/4
- Ceza Muhakemesi Kanunu (5271) maddeleri: 231, 309/4.

3. Ceza Dairesi 2019/7112 E. , 2019/5599 K.

"İçtihat Metni"

Basit yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca neticeten 1.320,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ankara 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.02.2017 tarihli ve 2017/483 Esas, 2017/98 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.09.2018 tarihli ve 2018/997 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 20.02.2019 tarih ve 2019/385 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.02.2019 tarih ve 2019/21088 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarihli ve 2012/10-534 Esas, 2013/15 sayılı kararı uyarınca, itiraz merciinin yapacağı incelemeyi sadece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan suça ve sanığa ilişkin objektif uygulama koşullarının var olup olmadığı ile sınırlı olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapması gerektiği yönündeki açıklama nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, katılanın karar kesinleşmeden 21.02.2017 tarihinde verdiği dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73/4. maddesinde yer alan “Kovuşturma yapılabilmesi şikayete bağlı suçlarda kanunda aksi yazılı olmadıkça suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesi davayı düşürür ve hükmün kesinleşmesinden sonraki vazgeçme cezanın infazına engel olmaz.” hükmü uyarınca, hüküm kesinleşmeden şikayetten vazgeçildiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.09.2018 tarihli ve 2018/997 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.