Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4858 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4858
Karar No: 2019/9343
Karar Tarihi: 25.04.2019

Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4858 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanıkların suçun manevi unsurunun yokluğu nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiği ancak hükümdeki bazı ifadelerin yanlış olduğu belirtildi. Hüküm düzeltme talebi üzerine, TCK'nun 30/4. maddesi uyarınca CMK'nın 223/3-d. maddesi gereğince sanıklara ceza verilmesine yer olmadığı, ancak sanıkların üzerlerine atılı suçun kanuni unsurlarının oluşmadığı için 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c. maddesi gereğince beraatlarına karar verildiği açıklandı. Kararda geçen kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c. ve TCK'nun 30/4. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2015/4858 E. , 2019/9343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar müdafisinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece 03.06.2013 günü yüzüne karşı verilen hükümleri sanıklar müdafisinin CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra ibraz ettiği 10.07.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Mahkemece mağduredeki psikiyatrik bozukluğun hekim olmayanlarca anlaşılamayacağı ve sanıkların da bu durumu bilmedikleri kabul edildiği halde, suç işleme kastı bulunmayan sanıkların suçun manevi unsurunun yokluğu nedeniyle beraatleri yerine yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerin bir (1) numaralı bölümünün ikinci paragrafında yer alan "... TCK"nun 30/4. Maddesine istinaden CMK"nun 223/3-d. Maddesi gereğince sanıklara CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA," ibaresinin çıkartılarak yerine "...sanıkların üzerlerine atılı suçun kanuni unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c. maddesi gereğince BERAATLERİNE,", iki numaralı (2) bölümdeki "...ceza verilmesine yer olmadığına karar
verildiğinden...," kısmının çıkartılıp "" beraat kararı..."" , üç numaralı (3) bölümdeki "...ceza tertibine yer olmadığına karar verildiğinden...," bölümünün çıkartılıp ""beraat kararı verildiğinden"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.