Nitelikli öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2539 Esas 2019/4558 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2539
Karar No: 2019/4558
Karar Tarihi: 23.10.2019

Nitelikli öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2539 Esas 2019/4558 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2019/2539 E.  ,  2019/4558 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Nitelikli öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : TCK"nin 82/1-b, 35, 53. maddeleri uyarınca 14 yıl hapis cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ile mağdur ... ve temyiz dışı mağdur ..."un önceden birbirleriyle tanıştıkları ve aralarında hiç bir husumetin bulunmadığı, olay günü sanığın saat 23.00 sıralarında, önce sebepsiz yere, işyerinde uyumakta olan mağdur ..."u bıçaklayarak öldürmeye teşebbüs ettiği, ardından mağdur ..."ın yanına giderek Şehmus"u bıçakladığını söylediği, akabinde de bu kez yine sebepsiz yere mağdur ...’a bıçakla üç kez vurarak karaciğer, mide, bağırsak ve pankreas harabiyetiyle, hayati tehlike geçirecek şekilde öldürmeye teşebbüs ettiği olayda,
    Teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nin 35. maddesi ile yapılan uygulamalar sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde daha az yaralanmalarda uygulama olanağı bulunan 14 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’a yönelik canavarca hisle öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir nedenin bulunmadığı kabul ve takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ... müdafiinin, sübuta, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
    Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "anayasa mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek tck"nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.