Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2016 Esas 2020/750 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2016
Karar No: 2020/750
Karar Tarihi: 06.02.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/2016 Esas 2020/750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum edildiği bir dosyayı inceledi. Sanığın daha önce aynı suçtan mahkum olduğu ve bu suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edildi. Bu nedenle, yeni bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanamayacağı sonucuna varıldı. Yargılama sürecinde işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve delillerin doğru bir şekilde toplandığı belirtildi. Sanık tarafından gerçekleştirilen suçun tespit edildiği ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği açıklandı. Hükmün onaylanmasına karar verildi. 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası atıfta bulunulan kanun maddeleridir.

10. Ceza Dairesi 2015/2016 E. , 2020/750 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER :
Mahkeme : TDST : ...(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Aralarındaki bağlantı nedeniyle, bu dosya ile Dairemizin 2018/1953 esasında kayıtlı dava dosyası birlikte incelenmiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.