Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı (koca) tarafından kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönünden; davacı- karşı davalı (kadın) tarafından ise kocanın boşanma davası, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece "taraflar eşit kusurlu" kabul edilerek dava ve karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden eşine fiziksel şiddet uygulayan, ağır hakaretlerde bulunan, tehdit eden ve birlik görevlerini yapmayan davalı-karşı davacı kocanın, güven sarsıcı davranışlar içerisine giren davacı-karşı davalı kadına göre boşanmaya neden olan olaylarda daha ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru değil ise de, evlilik birliğinin temelden sarsılmasında kadın, az da olsa kusurlu olup, kadının, kocanın boşanma davasına itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu (TMK md. 166/2.) birliğin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı anlaşılmakla, kocanın boşanma davasının da kabulü sonucu itibariyle doğru olup davacı-karşı davalı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin değiştirilmek suretiyle onanmasına (HUMK md.438/son) karar verilmesi gerekmiş ve davalı-karşı davacı kocanın tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Boşanmaya sebep olan olaylarda davalı -davacının, yukarıda açıklanan sebeple ağır kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatlari zedelenen ve boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan davacı-karşı davalı kadın yararına Türk Medeni Kanununun l74/l-2. maddesi gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, bu isteklerin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönlerinden davacı-karşı davalı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden A.yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran E. geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.01.2013 (Çrş.)