14. Ceza Dairesi Esas No: 2018/9845 Karar No: 2019/9337 Karar Tarihi: 25.04.2019
Çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9845 Esas 2019/9337 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık müdafisinin temyiz başvurusu sonucu verilen karara göre, sanık önce mağdureyi cinsel istismar etmeye teşebbüs etti, ancak mağdurenin karşı çıkması üzerine vazgeçti. Daha sonra elindeki zincirle mağdurenin ayaklarına vurarak basit tıbbi müdahale gerektirecek şekilde yaraladı. Mahkeme, sanık hakkında cinsel istismar suçundan hükümlülük kararı verilemeyeceğine, ancak kasten yaralama ve tehdit suçlarından cezalandırılmasına karar verdi. Kararda, TCK'nın 36. maddesi (gönüllü vazgeçme hali), 86. maddesi (kasten yaralama) ve 106/1, 1. cümlesi (tehdit) detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
14. Ceza Dairesi 2018/9845 E. , 2019/9337 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs, kasten yaralama HÜKÜM : Sanığın Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.12.2017 gün ve 2017/564 Esas, 2017/567 Karar sayılı çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkûmiyetine, kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik istinaf başvurusunun çocuğun basit cinsel istismarı suçu yönünden esastan reddi, kasten yaralama suçu yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına hükmedilerek düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, yapılan değerlendirmede gereği düşünüldü: Katılan Bakanlık vekilinin temyizi nedeniyle yapılan incelemede; 5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık müdafisinin temyizi nedeniyle yapılan incelemede; Sanığın, mağdureyi ya benimle ilişkiye girersin ya da ölürsün diyerek tutup kendisine doğru çekmesi, mağdurenin kabul etmemesi üzerine bırakarak elinde bulunan zincir ile ayaklarına vurup mağdureyi basit tıbbi müdahale ile yaralaması şeklinde gerçekleşen eyleminde, mağdurenin aşılabilir karşı koyması dışında bir engel olmadan, sanığın cinsel istismar eyleminden TCK"nın 36. maddesi kapsamında gönüllü olarak vazgeçtiği anlaşılmakla, bu haliyle, sanık hakkında cinsel istismara teşebbüs suçundan hükümlülük kararı verilemeyeceği, sanığın eyleminin tamamlanan kısmının TCK"nın 86. maddesinde düzenlenen kasten yaralama ve 106/1, 1. cümlesindeki tehdit suçunu oluşturduğu gözetilerek ilk derece mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun bu nedenle kabulü gerekirken, yazılı şekilde esastan reddi ile düzeltilerek esastan reddine karar verilmesi, Kanuna aykırı sanık müdafisinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 26.01.2018 gün ve 2017/3130 Esas, 2018/134 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddi ile düzeltilerek esastan reddine dair hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanığın TAHLİYESİNE, sanığın başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı taktirde derhal salıverilmesinin temini hususunda en seri vasıtayla mahalline bilgi verilmesi için ilgili yerlere yazı yazılmasına, 25.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.