Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3461 Esas 2019/5591 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3461
Karar No: 2019/5591
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3461 Esas 2019/5591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, meşru müdafaa hali nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, ceza tertibine yer olmadığı şeklinde karar verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, hüküm yeniden düzenlenerek sanığın beraatine ve atılı suçtan ceza verilmesine yer olmadığı şeklindeki ibarenin çıkarılmasına karar verilmiştir. Karara kanunun 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddeleri uyarınca karar verilmiştir. Ayrıca, adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, temyiz itirazı reddedilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2018/3461 E. , 2019/5591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında meşru müdafaa hali nedeniyle 5271 CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde ceza tertibine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkındaki hükümde yer alan "...gereğince atılı suçtan SANIĞA CEZA TERTİBİNE YER OLMADIĞINA" şeklindeki ibarenin çıkartılması, yerine " ve 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince sanığın atılı suçtan BERAATİNE," şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.