Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih 2017/463 esas 2018/20 karar sayılı ve 23/01/2018 tarih 2015/962 esas 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü, katılanın bisikletiyle evine gitmekteyken aynı sokakta bulunan Win İletişim şirketince inşaat artıklarının kaldırıma dökülmesi sonucu yola dağılan molozlar sebebiyle bisikletinden düşerek vücudunda hayat fonksiyonlarını 4. derecede etkileyen kırık oluşacak şekilde yaralandığı, oluşa uygun olduğu anlaşılan 03.12.2015 tarihli keşfe dayalı düzenlenen bilirkişi raporuna göre, şirket yetkilisi olan sanığın kazanın meydana gelmesinde tamamen kusurlu olduğunun belirlendiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin mahkemenin cezanın takdirinde ve hükmün kurulmasında yasa hükümlerini yanlış değerlendirmiş ve uygulamış olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; sanık müdafinin kusur tespitine, lehe hükümlerin uygulanmamasına, tayin edilen cezaya, erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.