Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11757 Esas 2019/5589 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11757
Karar No: 2019/5589
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11757 Esas 2019/5589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm sonrasında mahkûm olan sanık için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmiş. Ancak sanığın kasıtlı olarak yeni bir suç işlemesi nedeniyle yeniden yargılama açılmış. Ancak bu yargılama boyunca gerekli kanıtların ve açıklamaların eksik ve yetersiz olduğu tespit edilmiş. Ayrıca sanığın yargılama sürecinde dinlenmeden hüküm verilmiş. Bu sebeplerle de Anayasa Mahkemesinin kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 196/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- Anayasanın 141/3. maddesi
- CMK'nin 34., 223., 230. maddeleri
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/11757 E. , 2019/5589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında, Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2009 tarih ve 2009/549 Esas, 2009/1646 Karar sayılı ilamla hükümlülüğüne, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, hükmün kesinleşmesinden sonra kasıtlı yeni bir suç işlemesi nedeniyle mahkemesine yapılan ihbar üzerine, duruşma açılıp, yeniden hüküm kurulmuş ise de; temyize, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilmek suretiyle Anayasanın 141/3. ve CMK"nin 34. ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine göre, alt sınırı beş yıldan az olmayan cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son maddesinde düzenlenen suçtan yargılanan sanığın mutlaka duruşmaya çağrılıp dinlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde ihbar öncesi yapılan yargılama sırasında yakalama yoluyla elde edilen savunması ile yetinilip hüküm kurulması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.