MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağı, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram genel tatili ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin Mart 2007-Şubat 2009 tarihleri arasında davalının Afganistan"da bulunan şantiyesinde tüm lojistik işleri ile ilgili alım-satım da görevli olarak çalıştığını, çalışma saatlerinin kış döneminde saat 08.00-19.00 arası yaz döneminde 08.00-20.30, 21.00 saatleri arası olduğunu, fazla mesai ücreti almadığını, haftanın yedi günü çalıştığını, yıllık izin kullanmadığını ve hakları ödenmediğini, ilk dört ay maaşının ödenmediğini, 1500 Dolar maaş aldığını resmi kayıtlarda asgari ücret gösterildiğini, sigorta primlerinin eksik yatırıldığını, hafta tatili, genel tatil ve dini bayramlarda çalışma yapıldığını, işveren şirketin davacıyı sebep göstermeden işten çıkarttığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 26 Mart 2007 tarihli hizmet sözleşmesi ile şirketin Afganistan"daki işlerinde çalışması için işçi olarak Afganistan"a gönderildiğini, işverenin 27 Şubat 2009 tarihinde iş sözleşmesini bildirimsiz feshettiğini, davacının fazla çalışma talebinin yerinde olmadığını, kendisinin 400,00 USD aylık ile çalıştığını, kendisine kimi zaman 500,00, 800,00 ve 900,00 USD ödendiğini, çalışmalarının karşılığını aldığını, davacının şirket malını izinsiz satarak şirketin prestijine ve malına zarar verdiğini, davacı ile yapılan e-posta yazışmalarından sonra işten kendi isteği ile ayrıldığını böylece kıdem ve ihbar tazminatının hakkı olmadığını, kaldı ki böyle bir davranışın işverene İş Kanunu 25/2e maddesine göre haklı nedenle fesih hakkı verdiğini, davacının ücret alacağının olmadığı, zaman zaman gecikmeli ödendiği doğru ancak aylarca ödenmediği iddialarının gerçek dışı olduğu hatta hesabına aylık ücretiyle birlikte kimi zaman avans ödemesi de yapıldığını, davacıya şantiyede harcanmak üzere 07.11.2007 tarihinde 5.000,00 Dolar ve 08.11.2007 tarihinde 10.000,00 Dolar olmak üzere ödemeler yapıldığını ve bunların nerelerde harcandığına dair rapor ve belge sunmadığını,yıllık izin talebinin yasal dayanağının olmadığını ve gerçek dışı olduğunu, davacıya ödenen avansın maaşından fazla olması neeniyle takas mahsup talebinde bulunduklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kıdem tazminatı hesaplamasında giydirilmiş ücret olarak 2.289,00 TL belirlenmiştir. Davacının iş sözleşmesinin feshi tarihinde kıdem tazminatı tavan miktarının 2.260,05 TL olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece kıdem tazminatı tavan tutarı dikkate alınmadan yapılan hesaplamaya itibarla kıdem tazminatının hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Taraflar arasında davacının fazla mesai,hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağının bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre yargılama sırasında dinlenen tanık beyanlarına itibarla davacının fazla mesai,hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağı talebi kabul edilmiş ise de; beyanları hesaplamaya esas alınan davacı tanıklarının davalı ile husumetli olduğu anlaşılmış, davacının fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarına yönelik iddiası hakkında inandırıcılığı yeterli bulunmayan tanık beyanından başka delil ibraz ve ikame etmemiş olması karşısında, davacının fazla mesai,hafta tatili ve ulusal bayram iddiasını kanıtlayamadığı kabul edilerek bu iddiaya dayalı fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.