Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/2758 Esas 2019/2411 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... (Kapatılan) 13. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 01/07/2014 gün ve 2013/338 - 2014/197 sayılı kararı onayan Daire"nin 02/03/2017 gün ve 2016/5641 - 2017/1255 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 09/03/2009 tarihinde müvekkili şirkette belirsiz süreli iş akdi ile çalışmaya başladığını, 05/04/2011 tarihinde herhangi bir ihbar öneline uymaksızın istifa ettiğini, davalının davacı şirket ile aynı iş kolunda kendisine rakip bir firmada davacı şirketin bilgilerini ve tüm müşteri portföyünü kullanarak maddi çıkar sağladığını ve davacı şirketin ticari saygınlığını sarsacak şekilde hareket ettiğini, bu şekilde iş sözleşmesindeki rekabet yasağı hükmüne aykırı davrandığını ileri sürerek, 150.000,00 TL cezai şartın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının davacının işyerinden ayrıldıktan sonra başka bir firmaya girmesinin tek başına cezai şarta hükmedilmesi için yeterli olmadığı, davacının zararının ve davalının çalışırken öğrenmiş olduğu kişi veya şirketlerden oluşan müşteri portföyünün davacı şirketin zararına kullanılmış olmasının ya da faaliyet alanı itibariyle davalının çalıştığı iş yerinde davacı aleyhine zarar oluşturacak şekilde öğrendiklerini aktarmasının gerektiğini, davacının bu hususları ispat edemediği gibi ispat vasıtası da sunmadığı, taraflar arasında yapılan sözleşme kapsamında davacının haksız rekabet sebebiyle zararını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce değişik gerekçe ile onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.